Hoe weet je nu waar je eigenlijk last van hebt. Is het nu een wesp? Of is het toch een bij? Misschien is het wel een hommel?

Bijen

Een bij wordt vaak verward met een wesp. Echter hoeft men geen echte angst te hebben voor een bij. De honingbij die hier in Nederland het vaakst voorkomt, is slank gebouwd met een lichtbehaard bruin tot zwart lijf. Ze bouwt haar nest meestal in de nabijheid van bloemen en vermijdt ons mensen over het algemeen. Dit maakt het geen agressief beestje, maar bij bedreiging van zichzelf of van het nest zullen ze steken. Wanneer ze gestoken hebben, verliezen ze hun angel en zullen als gevolg hiervan sterven. Dus zullen ze ook alleen steken bij enorme bedreigingen. Wanneer bijen een nest bouwen, dan gebruiken ze dit voor meerdere jaren. Ze bouwen hun bijenkorf in de nabijheid van bloemen. De hiërarchie binnen zo’n bijenkorf is gelijkaardig aan die van de wespen, net als de takenverdeling. De mannetjes of ‘darren’ komen tijdens de zomer tevoorschijn, zij paren dan met de koninginnen (‘moeren’), maar spelen ook een rol bij de temperatuurregeling in de kolonie. Als er dan een tekort aan stuifmeel is, worden de darren verwijderd uit het nest. De grootte van een bijenkolonie bedraagt tijdens de winter een 10 000-tal werksterbijen en één moer. In de zomermaanden kan dit aantal snel oplopen tot 80 000 werksterbijen en enkele honderden darren. Bijen zijn een beschermde diersoort die niet bestreden mogen worden, de wetgeving geeft enkel toestemming om bijen te bestrijden indien er direct gevaar dreigt voor de omgeving en wanneer er geen andere oplossingen zijn zoals het verplaatsen van de korf.

Wespen

De wesp wordt vaak verward met de zweefvlieg (blinde bij). Het grote verschil is hun manier van vliegen, de wesp vliegt ononderbroken, en het aantal vleugels, de wesp heeft namelijk vier vleugels. De wesp draagt bij tot het ecosysteem omdat ze een insectivoor is. Zo behoudt ze de aantallen in evenwicht en spaart ze ons van hinderlijke insecten zoals muggen. De wespen worden onderverdeeld in sociale wespen & solitaire wespen. De sociale wesp leeft in kolonies die verschillen in grootte en veroorzaakt vaker overlast. De solitaire wesp leeft alleen en is niet agressief zolang die niet lastiggevallen wordt. Het nest van een sociale wesp bevindt zich vaak in de hoogte of op de bodem en dit meestal op donkere of verborgen plekken waar het warm, droog en weinig begroeit is. Dit nest is in de eerste plaats het werk van de koningin, zij overleeft de winter als enige van het nest. Zij begint na de winter met de opbouw van een kolonie. Voor de bouw van het nest gebruikt ze vezels van sterk verrot of broos hout, waar ze op kauwt en speeksel toevoegt. Dit vormt dan een soort papier. Het nest heeft op dit moment een lichtdonker streeppatroon (afhankelijk van de gekauwde houtsoort). Ze bouwt enkele broedkamers en legt in elk van deze één ei, daarna dekt ze deze kamer af. Wanneer de eieren uitgroeien, voedt ze de larven met gevangen insecten. De larve verpopt zich tot werkster na enkele weken. Deze nemen alle taken over van de koningin, behalve het leggen van eieren. Die taken zijn: zorgen voor de verdere uitbouw van het nest naarmate de kolonie groeit, de verzorging van de jongen en verzamelen van voedsel. Verschillende generaties werken samen.  De koningin blijft verder eieren leggen en verspreidt feromonen die ervoor zorgen dat de werksters zich niet kunnen voortplanten. Het mannetje vinden we terug gedurende periode dat de koninginnen uitvliegen. Wanneer de kolonie gevestigd wordt, is het mannetje overbodig en wordt hij uit het nest geworpen en vermoord.

De wesp steekt soms spontaan en meermaals het slachtoffer. Ze doen dit om hun nestingang te bewaken, die zich vaak in de buurt van huizen of voedsel bevinden.De meest steken zijn die van de Duitse wesp en de gewone wesp. Slechts enkele keren van de hoornaar. Het gif van de wesp veroorzaakt een pijnlijk rode bobbel en kan bij mensen met een allergie tot een gevaarlijke reactie leiden (shocktoestand/zware opzwelling van de bobbel). De verwijdering van een nest moet steeds aan een professionele bestrijder overgelaten worden.

Hommel

Als laatste is er de hommel, ook een beschermde diersoort die niet zomaar bestreden mag worden. Een hommel is makkelijk te onderscheiden van alle bovenstaanden door zijn mollige en harige lichaam. Hij heeft een zwart-oranje-wit of een zwart-geel-wit lichaampje en korte voelsprieten. Hommels bevinden zich het meest rondom bloemen of struiken want ze voeden zich met nectar & stuifmeel. Hun nest bevindt zich dan ook hier, dit voor de bestuiving. Bepaalde hommels worden ook speciaal gekweekt voor de bestuiving van tomaten, paprika, aubergines, meloen, aardbei, enz. Een hommel is goed bestand tegen lagere temperaturen, dit maakt ze belangrijke bestuivers voor landen zoals Noorwegen & Zweden.

Een kolonie hommels sterft elk najaar, enkel de bevruchte jonge koninginnen overwinteren. Ze gebruiken meestal hun nest  maar één keer want de nesten worden vaak geteisterd door nestparasieten en vijanden die snel hun weg terugvinden.

Heeft u last van een wespennest of hommelnest? Bel dan de professionals van de Wespenman !